Wednesday, April 12, 2017

Αποσύνθεσις



Τι κι'αν περνούν χωρίς σταματημό μέρες, μήνες, χρόνια
τι κι'αν συμβούν στο διάβα τους τόσα κι' άλλα πολλά;
Πόσοι άνθρωποι περνούν και χάνονται σαν πιόνια;
Μες του χρόνου την αχλή, όλα μοιάζουνε θολά

Οικτίρω τους θρασείς και τους κουτούς ανθρώπους
αυτούς που γέρασαν μα μυαλό δεν έβαλαν καθόλου
που έχουν πτυχία και κύρος δίχως να έχουν τρόπους
που κάνουν το σταυρό τους, μα είναι του διαβόλου

Πικραίνομαι αφάνταστα και για τούτη τη γενιά
που ξέχασε κάθε λογής ιδανικά και αξίες
κι' άλλο δεν έμαθε, παρά να ζει με δανεικά,
χωμένη μες' τη δηθενιά και ξενόφερτους παρίες

Μα πιότερο μ'απασχολούν οι μέλλουσες γενιές
τι έργο θα παράγουν, τι βίο θα διάγουν
τι χαρακτήρα θα χουν και αν θα ζουν με τις ψευτιές...
Θα τελειώσουν τη μιζέρια ή απλώς θα την προάγουν;

Δύσκολες λεν πως έγιναν οι σχέσεις των ανθρώπων
καταχνιά και συννεφιά στις ψυχές έχει πλακώσει
όλος ο κόσμος στο έλεος μονόφθαλμων Κυκλώπων
κι' ο Δυσσέας άφαντος, παλούκι να καρφώσει

Μπας και τους τυφλώσει, στης εξουσίας απάνου το μεθύσι
και βγούμε έτσι απ' τη σπηλιά οι λοιποί κοινοί θνητοί
φορώντας ο καθένας την προβιά που του αξίζει
κι' αφήνοντας στο έλεος τον δόλιο αυλητή...

Μα για να γίνεις ο "Κανένας", πρέπει πρώτα να' σαι κάποιος
τ' ανάποδο δεν γίνεται, όσο κανείς κι' αν προσπαθεί
Όπως ο ώριμος καρπός, που μπορεί να γίνει σάπιος
μ' απ' τη σαπίλα δεν μπορεί νέος καρπός να γεννηθεί


Ιωάννης Κατής
13/04/17


The Soundtrack:


No comments:

Post a Comment